Sinema tarihine kendine özgü başyapıtlar kazandırmış İtalyan film yönetmeni Federico Fellini, en iyi yönetmen kategorisinde akademi ödüllerine aday gösterilmiş New York film eleştirmenleri birliği ile National Board Of Review’den en iyi yabancı film dalında ödül kazanmıştır. İtalyan sinemasının altın çağı olarak adlandırılan yeni-gerçekçilik döneminin talep ettiği, sinemalarda toplumsal bir gerçekçilik yani yıkılmış şehirlerin içerisinde kalmış insanların vermiş olduğu hayat mücadelesi, yaşanan zorluklar, savaş ve barıştan bahsetsek de Fellini sineması bu gerçekçiliğin dışında kalmaktadır. Gerçekçilik kalıplaşmış ifadelerden uzak Fellini’nin zihin süzgecinden geçirebildiği her şey demekti. Bu kavramlar: sezgi, psikoloji, hayal ve toplumsal çerçevenin içinde yönetmenin gerçeklik algısına en yakın görünenlerdir. Federico Fellini, sinema kariyerine yeni-gerçekci yönetmenlere senaryo yazarak başlamıştır. İtalyan yeni-gerçekçiliğinin en tipik örneklerinden Roberto Rossellini’nin Rome Open City filminin senaryosunda Fellini’yle ortak çalışmışlardır. Paisan ve L’amore gibi filmlerde de beraberlik devam etmiştir. Fellini yönetmenlik sıfatını aldığında kendisinden neo-realist bir sinema anlayışı beklenmekteydi. Fakat Fellini’nin ortaya koyduğu eserler dönemin neo-realistlerini tatmin edecek kadar yeni gerçekçi bulunmamaktadır. Yönetmenin yeni-gerçekçilik yorumu bireysel adı altında suçlamaları kabul etmemelere varmıştır. Fellini filmleri boyunca yeni gerçeklik kavramının ne kadar göreceli bir ifade biçimi olduğunun da örneği olmuştur. Bugüne değin yaptığı filmleri çekilen ilk yeni gerçekçi filmlerle aynı tarzda olduğu görüşündedir. En basit ifadesiyle insan hikayeleri anlatılıp biraz da gerçekliğin yansımasıdır.
Variety Lights / La Strada
Federico Fellini’nin filmleri çoğunlukla otobiyografik olup üzerinde derin etkiler bırakmış olduğu çocukluk deneyimlerine dayanır. Bu etki Variety Lights ve La Strada filmlerinde daha çok görülmektedir. “Fellini filmlerinin anlatmak istediği şey iki yerde bulunabilir, bunlardan biri Fellini’nin zihnidir ikincisi ise filmin kendisidir, çünkü ifade edilmek istenen her şey filmdeki sahnelerdedir,” ifadeleri otobiyografik filmleri için tüm Fellini yorumcularının tek savıdır. Tüm filmlerinin kendini arayan insanlarla ilgili olduğuna ve filmlerde geçen boş sokakların yalnızlığı kendi tabiriyle kişilerin kendisini görebilmesi için en güzel atmosferi oluşturduğunu ifade eder. Kendisini filmlerinden ayrı tutamadığı için mekan seçimindeki ortaklığın otobiyografik deneyimlerini yansıttığı da görülür. Bu sahneler çekilirken yönetmenin aklında olan şey Roma hakkında olan ilk izlenimini oluşturan anılardı. Alberto Lattuada ile birlikte yönettiği Variety Lights’da sirk, vodvil grupları ve eğlence sektörünün temalarının kendi hayatından ekrana taşıdığı öğeler görülür. Variety Lights’da vodvil grubuna katılıp sahneye çıkmak isteyen bir kadının ekseninde bir grup oyuncunun hayatı anlatılır. Hem gezici vodvil gruplarının hem de eğlenmek için onların izleyicisi konumunu alan insanların portrelerini betimlemesiyle güçlü bir yeni- gerçekçilik etkisi barındırır. Fellini herkesin gerçeği kendisinin keşfetmesi gerektiğini, herkese mesaj veren filmler yapmanın bir noktaya varamayacağını düşünür. Bir kalabalığa konuşmaya inanmıyorum. Kalabalık dediğin nedir? Hepsinin kendine has gerçekliği olan bireylerin bir araya gelmesi. Bu aynı zamanda benim filmlerimin bir sonu olmamasının da sebebi, ifadelerini öne sürer. Filmlere mutlu sonlar eklemek seyircileri sıkıcı ve basmakalıp bir hayat yaşamasına teşvik etmek demektir. Hiçbir uğraş vermeden mutlu olayların kapılarına geleceklerine dair düşünsel bir imge kurmaları demektir. Bu noktada Fellini, seyircisini düşünmeye sevk etmek, mutluluğu kendilerinin araması gerektiğini istemektedir. Şüphesiz sadece film çekmek için film yapmadığının, söyleyecek bazı şeylerinin olduğunun göstergesidir. Bunu da beni bir filme başlatan şey başka insanların deneyimlerine de etkisi olabileceğini düşündüğüm başıma gelen herhangi bir olay oluyor, ifadeleriyle aslında her şeyden önce kendisiyle ilgili bir şeyler anlatmayı denemek olduğunu vurgulamak istemiştir…