Nano Öyküler – Karaköy Mono

Ayrıntı

Canımız sıkıldıkça çöp çıkarıyoruz.
Üstelik, bir de o nesneler üretilirken çıkarılan çöpler var
daha hiç bilmediğimiz.
Çünkü, hiç görmediğimiz.
Aklımızdan bile hiç geçirmediğimiz.
Gülme!

En iyisi: En iyisi olmayanlar çöpe, -en iyisi.

Necati Tosuner


Çocuk Analar

Anası doğururken ölmüş 12’sinde, tecavüzden sonra.
Doğuma giriyor 11’inde, imam nikâhıyla.

Tarık Günersel


İyi Kötü Çirkin

Anne, şu karşı evdekiler ne kötü insan değil mi? Keşke evlerinde yangın çıksa ve babam koşup o çirkin kızı kurtarsa. Ancak o zaman bizim ne kadar iyi olduğumuzu anlarlardı işte.

Fuat Sevimay


Nargüzar

“Yanıma gel, azıcık seveyim seni,” diyorum Nar kıza.
Tanelenerek geliyor.
“Ama dede,” diyor, “Nar azıcık sevilmez ki!”

Sezai Sarıoğlu


Yanmış Hayaller Avlusu

Bir sabah, yanık kâğıt kokularıyla uyanıp, yarı uykulu koştum avluya. Avlunun ortasında alevler ve dumanlar yükseliyordu göğe.
Cayır cayır yanıyor maceralarım. Pazarlıklarım, takaslarım. İçinde kendimi arayıp bulmaya çalıştığım heyecanlarım, heveslerim. Cayır cayır, bir kibritin öfkesiyle ya da iyi niyetli bir alevin çıtırtılı sesiyle. Kalıp izledim dehşetle yanışını hayallerimin.

Güzel babacığım benim; evin bir köşesinde gizleyip, kaçamaklarla okuduğum, Teksas’ları, Tommiks’leri, Zagor’ları, Kızılmaske’leri ve daha birçoğu kahramanlarımı, üstüne gaz yağı döküp ateşe vermiş. Cango’lar Ringo’lar, Teks’ler, Mandrake, Kaptan Swing’ler! Hepsi cayır cayır yanıyorlar. Her birinin çığlıkları kulaklarımda çınlıyordu adeta.

O yangın, hepsinin sonu oldu. Bütün birikmiş sermayem kül oldu gözümün önünde.

Mehmet S. Fidancı


Ağız Tadımızı Kaçıran

Kapıyı kapattık, dışarıda kaldı, oh! Ya anahtar deliğinden girerse?

Tarak

Beyin ameliyatından sonra tarak istemiş. Yeniden taramak için hayatın saçlarını.

Son Kayboluş

Babamla Ökkeş’i aramaya çıktık. Yine. “Maraş’tan bir haber geldi…”

Peyzaj

Açık bir yara gibi gökyüzü.

Şahin Taş